Kopan monastery

1 oktober 2018 - Kathmandu, Nepal

Namastè lieve mensen, daar ben ik weer voor een update! Zaterdag was een drukke maar leuke dag. 'S ochtends van 8 tot 9 had ik meegeholpen aan de 'clean-up Kathmandu' wat vanuit het guesthouse georganiseerd was om een uurtje rondom het guesthouse afval te verzamelen. Het leuke was dat er steeds meer mensen van de straat mee kwamen helpen om binnen een uur een hoop puin te hebben geruimd. Daarna even gezellig thee gedronken met de staf hier om het af te sluiten. Daarna had ik een volle dag bij de kinderen omdat zaterdag holliday is. Vandaag had ik leuke gesprekken met de wat oudere kinderen uit het kindertehuis over de nederlandse en nepaleese gewoontes, heel leuk! Eenmaal terug 's avonds zit ik hier altijd even beneden voor ik naar bed ga en nu had ik een van de stafleden leren schaken. Ik vroeg of hij het spelletje kende, hij zei van niet maar dat hij het graag wou leren. Dus dat deden we! Erg gelachen en voor herhaling vatbaar😄. Zondag was ook niet zo bijzonder, lekker met de kids gespeeld, veel gevoetbald vandaag! Dat was mij na een tijdje toch te warm😅 terwijl die kinderen voor school in hun uniform uren kunnen ballen staat bij mij het zweet op m'n voorhoofd na een kwartiertje😄. Vandaag weer een vrije dag waar ik ook wel weer aan toe was. Even uitslapen en de kans hebben om iets te doen waar ik een dagje voor kan uittrekken. Ik had al verschillende keren gehoord en gelezen dat de 'Kopan monastery' heel bijzonder is dus daar wou ik graag heen vandaag. De weg zou vrij makkelijk zijn alleen wel een beetje zwaar omdat je een flink stuk omhoog klimt. Toen ik er bijna was en niet zeker wist of ik nu bij het goede klooster stond vroeg ik een local om hulp. Die deed als of hij gelijk wist waar ik heen moest en liep met me mee een stukje terug naar beneden waar ik net vandaan kwam. En waar kwamen we uit? Juist bij zijn eigen schooltje!😂 Hij vroeg me of ik binnen wou kijken en dat sloeg ik natuurlijk niet af. Ik heb een hele rondleiding van deze vriendelijke meneer gekregen door de school van 400 leerlingen waar hij zelf ook les geeft. Ik mocht bij klas 1 naar binnen waar de juffrouw iets zei en meteen alle kindjes uit de klas zich tot mij wendden en in koor 'namastè' zeiden met de handjes tegen elkaar aan. Wat bijzonder! Ik groette ze natuurlijk op dezelfde manier terug! Na mijn korte rondleiding wilde ik toch wel graag naar Kopan dus ik vroeg het hem nog een keertje. Hij vertelde me hoe ik moest lopen dus ik volgde zijn instructies op. Een klein kwartiertje later was ik er dan hoor... wat heb ik daar in m'n eentje staan te lachen... ik stond dus voor exact dezelfde poort als waar ik die meneer van het schooltje trof! Die deur had ik al aangeraakt toen zonder te weten dat dat al Kopan was😂 ik denk dat deze meneer mij zo graag zijn schooltje wou laten zien en me daarna toch wel het goede pad op wou sturen. Dus vooruit ik kon er wel om lachen! Eenmaal binnen was het prachtig! Ik heb m'n ogen echt weer uit gekeken daar. Alles in detail geschilderd, alles zo kleurrijk en rustig. Je zit nog steeds in Kathmandu maar dat idee heb je totaal niet meer. Ik was van alles aan het bezichtigen tot een Australische man naar me toe kwam die daar een retreat aan het volgen was maar nu pauze had. Hij vroeg of ik het leuk vond om een kleine rondleiding te krijgen. Nou natuurlijk! Dus heb ik alle ins en outs gezien met een privé gids die overal alles van wist. Een hele aardige man die me alles wou vertellen en me niet met vragen wilde laten zien. Een extra plus punt is dat hij toegang had tot de eetzaal waar ook westerse toiletten te vinden waren😏. Na mijn bezoekje kon ik vrolijk terug lopen omdat ik mijn uitje wel weer geslaagd vond! Een kleinigheidje is dat ik toch ergens de enige afslag ongeveer die ik moest nemen kwijt was... maar na een aantal locals aan te spreken kwam ik toch weer waar ik ongeveer moest zijn! Een kleine omweg maar ach op zo'n compleet vrije dag maakt dat ook niks uit, je komt er toch wel. Daarna was ik toch wel moe van de klim en de mooie dag dus heb ik lekker uitgerust op het dakterras hier met een prachtige zonsondergang. Helaas kon ik daar geen foto van maken omdat m'n telefoon beneden lag, maar de herinnering heb ik😃 morgen nog een vrije dag! Nog geen plannen maar dat zie ik dan wel weer. Doeidoeei😊

Foto’s

5 Reacties

  1. Mama:
    1 oktober 2018
    Een extra, ongepland uitje naar de school en dan ook nog zo'n begroeting!!! Geweldig.
    Het Kopanklooster voelde als de Hemel op Aarde, volgens mij.
    Wat een Rijkdom.
    Wat krijg jij veel mee Nadien.
    Ik ben heel blij voor je!
    🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
    Namaste
  2. Thirza:
    1 oktober 2018
    Leuk om te lezen dat je het zo leuk hebt en dat alles goed gaat! Heel grappig die man ook, maar zo te horen zijn alle mensen die je tegenkomt wel vriendelijk. Fijn om te weten dat het goed met je gaat nadien❤️❤️
  3. Judith:
    1 oktober 2018
    Hé Nadien,
    Klinkt als de hemel op aarde daar!
    Aardige mensen en een relaxte sfeer...een prima basis!
    Zo leuk om je verhalen te lezen, mijn ouders hebben ook een abonnementje en die willen je ook heel graag de groetjes doen!
  4. Mariëtte:
    1 oktober 2018
    Inmiddels is Lisanne onderweg 😊 Dus binnenkort kunnen jullie hopelijk samen op pad.
    Door het lezen van jouw leuke verhalen is ze (en wij ook!) al aardig voorbereid. Heel fijn!
  5. Lidwien:
    2 oktober 2018
    goh wat n prachtige dag , Nadien . Mooi om de foto's te zien wat je mee maakt . Dank je wel ! Heerlijk van nagenieten maar weer . Grtjs