Nog een drukke dag

15 september 2018 - Kathmandu, Nepal

Lieve allemaal, wat me opvalt is dat ik 's ochtends wel op sta met een dubbel gevoel. Ik vind het nogsteeds wel heel vreemd om hier zo te zijn. Het is niet dat ik heel erg baal, maar dit gevoel zal denk ik wel bij het alleen reizen horen. Mensen die ik hier spreek zijn er ook helemaal van overtuigd dat dat omslaat in het niet meer naar huis willen... ik ben benieuwd wanneer dat gevoel gaat komen!😅 Naarmate de dag vordert voel ik me beter en de kinderen om me heen doen me ook goed. Ze komen zo graag een knuffel halen. Daar ben ik ook voornamelijk voor. Voor die extra aandacht die ze eigenlijk missen van een ouder. Soms voel ik me dan ook een beetje nutteloos om alleen maar met kinderen te spelen maar dat is eigenlijk wel waar ik voor ben zeggen ze in het kindertehuis ook. Na een lange dag van spelen en rondhobbelen in het kindertehuis is het guesthouse wel een hele fijne thuisbasis. De mensen hier vragen me altijd hoe m'n dag was en zoals al een keer eerder deze week werd ik uitgenodigd voor hun bbq. Dat is toch gezellig om met mensen samen om een vuurtje je dag door te nemen en bij te kletsen. Helaas zullen mijn vrienden van het guesthouse die ik heb ontmoet de afgelopen week allemaal dit weekend vertrekken. Dus dat wordt hopen op leuke nieuwe gasten! Morgen eindelijk een reële dag van het dagelijksleven in het kindertehuis. Dan begint de week (zondag) en gaan ze naar school. Ik ben er dan dus ook om 7 uur al om ze te helpen met haren vlechten em dat soort dingen😉. Byebyee, namaste😊

5 Reacties

  1. Laura:
    15 september 2018
    Heeyy die Nadien wat ontzettend knap van jou dat je voor deze uitdaging gekozen hebt en wat zullen ze blij met je zijn daar!!
    Ik hoop dat je t daar naar je zin krijgt en alles komt goed t is een mooie ervaring rijker straks!
    T allerbeste en de groetjes van mij Monique moeder van Laura❤
  2. Judith:
    15 september 2018
    Lieve Nadien,
    Ik kan het me zo voorstellen... dat dubbele gevoel van je alleen voelen en genieten vd uitdaging die je bent aangegaan! Ik hoop voor je dat je je snel meer “ thuis” gaat voelen. Hier word je ook gemist..😉😘!
    Kijk uit naar je volgende verhaal!
  3. Oma Rodenburg:
    16 september 2018
    Lieve Nadien,
    Ik voel met je mee en weet nu ook uit eigen ervaring wat het is als je degene waar je zo van houdt moet missen. Maar ook dat wordt wel beter als je maar genoeg andere mensen of kinderen om je heen hebt die om je liefde en aandacht vragen.Wees er voor hen en dat laat je ook wel blijken door de knuffels die je ze geeft en de afleiding van de anderen. Wij leven op afstand met je mee hoor!
  4. Wieneke:
    16 september 2018
    Juist super belangrijk Nadien dat je ze die aandacht en knuffels kan geven!
  5. Maart:
    24 september 2018
    Dag liefde, het gevoel dat je ervaart is waar en hopelijk ebt dat gevoel wat af en zal het plaats maken voor het bekende lied: En we gaan nog niet naar huis nog lange niet nog lange niet! Het is inderdaad een gevoel wat wel bij het reizen hoort en het gemis is heel mooi want dan weet je dat je thuis een warm nest hebt waar iedereen op hun beurt ook weer op jou zit te wachten. Uit ervaring weet ik dat wanneer je weer thuis bent hetzelfde gemis gaat voelen naar de kinderen en mensen in Nepal. Waarom dat gevoel van gemis bestaat weet ik niet maar ik weet wel dat het uiteindelijk altijd een plekje vind in je systeem ookal lijkt dit nu nog niet zo te voelen. Wat ontzettend fijn dat de mensen daar jouw knuffels krijgen want liefde geven en weten te ontvangen is het mooiste geschenk wat er is!